Juni 2022 Update

En toen was er zomaar weer een maand voorbij! En wat een heerlijke maand is het geweest. Op 23 mei is Nienke alweer 8 jaar geworden. Ze keek er erg naar uit en heeft er een week lang van genoten. De visite is namelijk verspreid over een volle week en dat ging erg goed. Op deze manier kon zij toch iedereen uitnodigen maar raakte zij niet overprikkeld.

Zo'n dag brengt allerlei emoties met zich mee. Blijdschap, dankbaarheid, verwondering, verdriet...Alle emoties laat ik maar gewoon komen. Die mogen er zijn. Alle emoties voelen niet even fijn maar dienen wel een doel. Ik weet ook dat ik met al mijn emoties bij God terecht kan. De laatste tijd ben ik mij in de Psalmen aan het verdiepen. Het is geweldig om te lezen hoe alle emoties daarin beschreven worden. Geen enkele emotie wordt door God afgekeurd maar God helpt ons wel vaak om onze ogen van onszelf en de omstandigheden af te halen en op Hem te richten. Dan blijft er vaak alleen nog een loflied over in het besef dat Hij er altijd  is wat er ook gebeurt. De afgelopen dagen vierden wij het Pinksterfeest. God als Trooster die met ons meereist tot aan de eindstreep.

Op 14 mei hadden wij een Opkikkerdag. Dit is een dag dat geregeld wordt door stichting Opkikker voor het hele gezin. Al vroeg werden zij op Center Parcs Eemhof verwacht. Daar werden wij als helden onthaald. Letterlijk...met een fanfare compleet met alle mogelijke toeters en bellen. Een maal binnen kregen wij een vrijwilliger toegewezen die ons de hele dag heeft begeleid naar een heleboel activiteiten op het park. Het was op en top genieten voor het hele gezin. Totaal afgedraaid maar super blij met deze dag vol quality-time kwamen wij begin van de avond thuis.  

Nu het weer lente/zomer is is Nienke weer heel veel in de moestuin bezig. Samen met Oma wordt er wekelijks een paar keer hard gewerkt. Plantjes poten, in de grond stoppen en ondertussen mogen alweer de eerste vruchten geplukt worden.

Onze Teddy is op het moment erg zielig. Hij heeft een aantal maanden terug een injectie gekregen om zijn testosteron te remmen en dat was ineens uitgewerkt. Gelukkig had de dierenarts vrij vlot een plekje en is hij afgelopen donderdag gecastreerd. In veel gevallen kan een reu na zo'n operatie een opgeblazen kraag om of een soort rompertje maar helaas, Teddy is te slim en te lenig. Hij krijgt het voor elkaar om ondanks die vriendelijke maatregelen toch aan zijn wond te likken/bijten. Dit mag absoluut niet dus is hij een van de weinige hondjes die met een enorme toeter moet rondlopen 10 dagen lang!! En lomp dat hij is! Hij knalt tegen de deurposten aan. Ramt tegen Noushka aan omdat hij wil spelen. Hij stoot steeds tegen mijn benen aan. Dit doet hij normaal ook altijd maar dan om te kroelen. Nu is het behoorlijk pijnlijk. Hij snapt er niks van. Zo sneu ;-(  Ik hou maar een paar keer per dag zijn bot vast zodat hij even zijn stress kwijt kan door op zijn bot te knagen. Trainen is nu ook geen optie dus hij heeft even ziekteverlof. Hij verveelt zich stierlijk. Teddy is een hond dat graag een taak heeft. Ik geloof echt dat hij vreselijk ongelukkig zou zijn als hij niet uitgedaagd werd of hij zou vreselijk vervelend worden en uitdaging zoeken in het uitdagen van zijn baasje.